ministranci i lektorzy
Kim jest ministrant?
Ministrant (łac. ministrantae) to osoba, która służy Bogu i przyczynia się do tego, aby msza była dobrze zorganizowana. Samo słowo „ministrant” wskazuje szczególnie na służbę we mszy.
Zadania ministranta:
1. Ministrant pomaga przy sprawowaniu mszy świętej i podczas innych nabożeństw liturgicznych. Ministrant usługuje księdzu, gdy jest przygotowany ołtarz i dary potrzebne do ofiary Mszy świętej. Pomaga również po jej zakończeniu.
2. Ministrant jest tym, który niesie znaki. Ministrant niesie podczas mszy pewne określone przedmioty, które są niezbędne dla liturgii. Mają one szczególne znaczenie podczas mszy. Mają za zadanie przedstawić cos ludziom wierzącym i wskazać na inną rzeczywistość.
3. Ministrant powinien sam BYĆ ZNAKIEM. Ministrant przez służenie wskazuje, że każde nabożeństwo liturgiczne sprawowane w kościele, jest nie tylko sprawą kapłana, lecz także całej parafii i wszystkich wiernych. Ministrant przez swoją posługę pokazuje, że „uczestniczyć w liturgii” nie znaczy to samo co w kinie czy przed telewizorem, ale słuchać i oglądać. „Uczestniczyć w liturgii” to znaczy także współdziałać i współtworzyć ją, czynnie się w niej angażując!
Zasady ministranta:
– Ministrant kocha Boga i dla jego chwały wzorowo spełnia swe obowiązki służby ołtarza,
– Ministrant służy Panu Chrystusowi w ludziach,
– Ministrant rozwija w sobie życie Boże,
– Ministrant pracuje nad swoim charakterem i czuwa nad czystością serca i duszy,
– Ministrant poznaje liturgię, i żyje nią,
– Ministrant modli się za ojczyznę i służy jej rzetelną pracą,
– Ministrant jest dobrym synem i bratem,
– Ministrant swoją chrześcijańską postawą wnosi wszędzie prawdziwą radość,
– Ministrant przez swoją pilność i sumienność staje się przykładem dla innych,
– Ministrant podobnie jak kapłan stara się być niejako drugim Chrystusem.
Lektor:
jest ustanowiony do wykonywania czytań Pisma Świętego z wyjątkiem Ewangelii. Może on podawać intencje modlitwy powszechnej, a gdy nie ma psałterzysty, może też wykonywać psalm między czytaniami.
Lektor ma własną funkcję w czasie sprawowania Eucharystii i powinien ją spełniać osobiście, chdźby byli obecni duchowni. Do funkcji lektora można wybierać nie tylko tych, którzy posiadają odpowiednie możliwości głosowe i dykcyjne, odwagę i swobodę występowania przed większą zbiorowością, ale przede wszystkim tych, którzy:
– prowadzą właściwy styl chrześcijańskiego życia,
– prowadzą odpowiednie życie sakramentalne,
– są zaangażowani w sprawy Kościoła i rodziny.
Strój lektora przypomina mu o jego powołaniu i naśladowaniu, pod względem myślenia i działania, samego Chrystusa. Podstawowym strojem lektora jest alba lub inny, wyróżniający strój, zgodnie ze zwyczajem miejscowym. Przez strój lektor wyróżnia się spośród pozostałych ministrantów przy ołtarzu. Strój ma przypominać o godności Dziecka Bożego, zachęcać do naśladowania innych.
Lektor, poza wymienionymi, może spełniać z powodu swojej formacji i wiedzy, różnorakie funkcje w zgromadzeniach liturgicznych. Wszystko uzależnione jest od potrzeb duszpasterskich według zwyczajów miejscowych. Lektorzy mogą kierować porządkiem procesji, zbierać ofiary, wypełniać zadania kościelnego, pouczać ministrantów, pomagać w przygotowaniu większych uroczystości, wykonywać potrzebne prace nad upiększaniem miejsca świętego, dbać o przedmioty liturgiczne, wykonywać odpowiednie dekoracje.
Modlitwy LSO:
Przed mszą:
Oto za chwilę przystąpię do ołtarza bożego, do Boga który rozwesela moją mądrość, do świętej przystępuję służby, chcę ją dobrze pełnić. Proszę cię Panie Jezu o łaskę skupienia, by myśli moje były przy tobie, by oczy moje były zwrócone na ołtarz, a serce moje oddane tylko Tobie, Amen.
Po mszy:
Boże, którego dobroć powołała mnie do twojej służby, spraw bym uświęcony uczestnictwem w Twych tajemnicach, przez dzień dzisiejszy i całe me życie szedł tylko drogą zbawienia, przez Chrystusa, Pana naszego, Amen.
