Życie Twoich wiernych, o Panie, zmienia się, ale się nie kończy, i gdy rozpadnie się dom doczesnej pielgrzymki, znajdą przygotowane w niebie wieczne mieszkanie. (Prefacja o zmarłych)

W związku ze stanem epidemii przypominamy, że w kościele obowiązują zasady sanitarne. Za ich przestrzeganie odpowiada zarówno parafia, jak i uczestnicy pogrzebu. 

UWAGA! Zanim skierujesz się do zakładu pogrzebowego - powiadom kancelarię parafialną o zgonie bliskiej Ci osoby, by ustalić termin pogrzebu. Pomoże to w uniknięciu sytuacji, w której mogłoby się zdarzyć, że trzeba by było odprawiać np. dwa pogrzeby w różnych miejscach o tej samej porze.

Dokumenty niezbędne do pogrzebu:

1. Akt zgonu z USC,
2. zaświadczenie o przyjęciu Sakramentu Chorych (spowiedź, Komunia św., namaszczenie chorych) wydane przez duszpasterza lub kapelana szpitala,
3. w przypadku zmarłych, którzy mieszkali poza naszą parafią, konieczna jest pisemna informacja o zmarłym z parafii ostatniego miejsca zamieszkania tej osoby,
4. z racji pogrzebu w kancelarii parafialnej składa się dobrowolną ofiarę.

Zachęca się rodzinę zmarłej osoby do przystąpienia do sakramentu pokuty i pojednania (spowiedź), a w czasie Eucharystii przyjęcie Komunii świętej w intencji zmarłego.

Odmowa pogrzebu:
Kościół odmawia pogrzebu katolickiego osobom, które same z własnej i nieprzymuszonej woli - postawiły się poza nim. Jest naturalne, że obrzędy danej grupy są przeznaczone dla członków tej grupy, a dla osoby spoza niej są bezsensowne i niepotrzebne.

Kodeks Prawa Kanonicznego - kan. 1184:
  § 1. Jeśli przed śmiercią nie dali żadnych oznak pokuty, pogrzebu kościelnego powinni być pozbawieni:

1. notoryczni apostaci, heretycy i schizmatycy;
2. osoby, które wybrały spalenie swojego ciała z motywów przeciwnych wierze chrześcijańskiej;
3. inni jawni grzesznicy, którym nie można przyznać pogrzebu bez publicznego zgorszenia wiernych.

Pogrzeb samobójców:
Instrukcja liturgiczno-duszpasterska Konferencji Episkopatu Polski o pogrzebie i modlitwach za zmarłych z 5 maja 1978 r. w punkcie 13 podkreśla, że według powszechnego zdania psychiatrów, samobójcy nie są w pełni odpowiedzialni za swój czyn. "Dlatego nie odmawia się im pogrzebu katolickiego, jeżeli w ciągu życia okazywali przywiązanie do wiary Kościoła.(...). Samobójcę, który przed zamachem na własne życie dawał zgorszenie, należy traktować jako jawnego grzesznika".